Dit schooljaar volg ik voor Link magazine vier eerstejaarsstudenten en interview ik ze over hun leuke, minder leuke, spannende en minder spannende ervaringen tijdens het eerste jaar. Want zeg nou zelf: het eerste jaar van je studie is toch wel het leukste en interessantste jaar van alle vier je studiejaren. Afstuderen was ook leuk, maar zorgde toch voor veel meer intensiteit en stress dan in het eerste jaar. In het eerste jaar lanterfanter je nog wat, rommel je maar wat aan, feest je net wat teveel.. En terwijl ik dus bezig was met de verhalen van de vier eerstejaarsstudenten, dacht ik glimlachend terug aan mijn eigen eerste jaar.
In het laatste jaar van de havo moest ik een studiekeuze maken, en na ik een dagje toevallig proefstuderen was bij de opleiding Bouwkunde, dacht ik mwoah, ja! Oke! Dít ga ik doen! En schreef ik me vervolgens in (ja goed nagedacht Christin, goed gedaan, hehe). Maar omdat ik met moeite en hulp van my dear friend Lies (ik zal nooit, nooit, nooit vergeten hoe goed Lies mij toen geholpen heeft!!) mijn diploma haalde, had ik het hele schooljaar verder niet echt aan studeren gedacht. Eerst maar dat diploma. Pas toen het zomervakantie was, drong het tot me door dat ik écht ging studeren. Zonder vriendinnetjes en zonder mijn toenmalige vriendje. En dat er ook een introweek zou zijn en ik waarschijnlijk zou gaan kamperen. Met een boel mensen die ik niet kende. Major nervous breakdown volgde, en I dreaded the day dat ik moest beginnen – in tegenstelling tot waarschijnlijk een hoop mensen. Gelukkig voor mij gingen we uiteindelijk niet kamperen (de opleiding had teveel eerstejaars aanmeldingen), maar gingen we een weekje sightseeën in NL en knutselen.
Ohhh en wat bleek die eerste gevreesde introweek toch belangrijk te zijn geweest! De eerste dag leerde ik Liesje (andere Lies dan eerdergenoemde Lies dus, haha) kennen en de tweede dag liepen we tot in den treure toe in Rotterdam, met als afsluiter een ruim drie uur durende rondvaart. Gelukkig had ik Liesje om mee te zitten en wisten we een plekje bij het raam te bemachtigen. De boot stroomde vol, en er waren lang niet genoeg zitplekken voor iedereen. Vlug vroegen twee lange heren of ze bij ons mochten zitten en uiteraard mocht dat. De rondvaart was ongelooflijk saai, mensen vielen in slaap, maar Liesje, Paul, Bart en ik vermaakten ons absoluut prima met wat biertjes en een borrelgarnituurtje. We vonden het zelfs zó gezellig met z’n vieren, dat we na afloop van die extreem lange boottocht op de Doelen Ben & Jerry’s gingen eten. De band was gesmeed, en ook al verliet Bart niet lang daarna alweer de studie, de mensen die ik tijdens die eerste week leerde kennen, werden de mensen met wie ik de rest van mijn studie zou optrekken. En nu nog minstens maandelijks zie. De mensen met wie ik tot diep in de nacht zou feesten, huilen, alle feestdagen zou vieren, kibbelen, eindeloos koffie zou drinken bij de Mockamore (die overigens nu weg is bij De Haagse) en van 8 uur ’s ochtends tot 11 uur ’s avonds op school mee zou werken en daarom pizza en lasagne zou laten bezorgen naar school. De mensen met wie ik naar onder andere New York en Tokyo reisde en met wie ik allerlei onvergetelijke momenten mee zou maken. Zoals kotsende heren, blote konten op kopieerapparaten (wederom een van die heren), gekke huisfeesten en mensen in bosjes. En naja.. Iedereen weet wel hoe het met Paul en mij is afgelopen :D.
Hoewel ik zó op zag tegen dat eerste jaar van mijn opleiding, viel alles hartstikke mee. En hoewel ik nu twijfel of Bouwkunde wel de meest geschikte opleiding voor mij was (hoewel alles goed afgerond), ben ik blij dat ik het heb gedaan, al was het alleen maar om dat eerste jaar. <3
In het laatste jaar van de havo moest ik een studiekeuze maken, en na ik een dagje toevallig proefstuderen was bij de opleiding Bouwkunde, dacht ik mwoah, ja! Oke! Dít ga ik doen! En schreef ik me vervolgens in (ja goed nagedacht Christin, goed gedaan, hehe). Maar omdat ik met moeite en hulp van my dear friend Lies (ik zal nooit, nooit, nooit vergeten hoe goed Lies mij toen geholpen heeft!!) mijn diploma haalde, had ik het hele schooljaar verder niet echt aan studeren gedacht. Eerst maar dat diploma. Pas toen het zomervakantie was, drong het tot me door dat ik écht ging studeren. Zonder vriendinnetjes en zonder mijn toenmalige vriendje. En dat er ook een introweek zou zijn en ik waarschijnlijk zou gaan kamperen. Met een boel mensen die ik niet kende. Major nervous breakdown volgde, en I dreaded the day dat ik moest beginnen – in tegenstelling tot waarschijnlijk een hoop mensen. Gelukkig voor mij gingen we uiteindelijk niet kamperen (de opleiding had teveel eerstejaars aanmeldingen), maar gingen we een weekje sightseeën in NL en knutselen.
Ohhh en wat bleek die eerste gevreesde introweek toch belangrijk te zijn geweest! De eerste dag leerde ik Liesje (andere Lies dan eerdergenoemde Lies dus, haha) kennen en de tweede dag liepen we tot in den treure toe in Rotterdam, met als afsluiter een ruim drie uur durende rondvaart. Gelukkig had ik Liesje om mee te zitten en wisten we een plekje bij het raam te bemachtigen. De boot stroomde vol, en er waren lang niet genoeg zitplekken voor iedereen. Vlug vroegen twee lange heren of ze bij ons mochten zitten en uiteraard mocht dat. De rondvaart was ongelooflijk saai, mensen vielen in slaap, maar Liesje, Paul, Bart en ik vermaakten ons absoluut prima met wat biertjes en een borrelgarnituurtje. We vonden het zelfs zó gezellig met z’n vieren, dat we na afloop van die extreem lange boottocht op de Doelen Ben & Jerry’s gingen eten. De band was gesmeed, en ook al verliet Bart niet lang daarna alweer de studie, de mensen die ik tijdens die eerste week leerde kennen, werden de mensen met wie ik de rest van mijn studie zou optrekken. En nu nog minstens maandelijks zie. De mensen met wie ik tot diep in de nacht zou feesten, huilen, alle feestdagen zou vieren, kibbelen, eindeloos koffie zou drinken bij de Mockamore (die overigens nu weg is bij De Haagse) en van 8 uur ’s ochtends tot 11 uur ’s avonds op school mee zou werken en daarom pizza en lasagne zou laten bezorgen naar school. De mensen met wie ik naar onder andere New York en Tokyo reisde en met wie ik allerlei onvergetelijke momenten mee zou maken. Zoals kotsende heren, blote konten op kopieerapparaten (wederom een van die heren), gekke huisfeesten en mensen in bosjes. En naja.. Iedereen weet wel hoe het met Paul en mij is afgelopen :D.
Hoewel ik zó op zag tegen dat eerste jaar van mijn opleiding, viel alles hartstikke mee. En hoewel ik nu twijfel of Bouwkunde wel de meest geschikte opleiding voor mij was (hoewel alles goed afgerond), ben ik blij dat ik het heb gedaan, al was het alleen maar om dat eerste jaar. <3